Ιωήλ Σαλάτιν και Αγρόκτημα Πόλυφεϊς

Polyface Farm: Ένα Ταξίδι στην Αναγεννητική Γεωργία του Joel Salatin για Ένα Βιώσιμο Μέλλον

Πρέπει να ομολογήσω ότι είμαι απίστευτα ενθουσιασμένος που επιτέλους επισκέφτηκα την Polyface Farm στο Swoope της Βιρτζίνια. Δεν είχα την ευκαιρία μόνο να ακούσω τον χαρισματικό Joel Salatin να περιγράφει τις καινοτόμες γεωργικές τεχνικές του για σχεδόν τρεις ώρες, αλλά στάθηκα και στον στάβλο όπου ο Michael Pollan είχε τη δική του “αποκάλυψη” κατά τη διάρκεια της εβδομαδιαίας διαμονής του στην Polyface. Η εμπειρία αυτή ήταν κάτι περισσότερο από μια απλή επίσκεψη· ήταν ένα μάθημα ζωής, μια βαθιά κατάδυση σε ένα μοντέλο γεωργίας που αμφισβητεί τις συμβατικές πρακτικές και προσφέρει ένα όραμα για ένα πιο βιώσιμο μέλλον. Η Polyface Farm δεν είναι απλώς μια φάρμα, αλλά ένα ζωντανό οικοσύστημα, όπου κάθε στοιχείο συνεργάζεται αρμονικά.

Στην παραπάνω φωτογραφία, ο Joel Salatin στέκεται στο ανοιχτό υπόστεγο όπου οι αγελάδες του περνούν ένα μέρος του χειμώνα. Αυτή η δομή είναι το επίκεντρο ενός έξυπνου συστήματος αναερόβιας κομποστοποίησης. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, οι αγελάδες τρέφονται με σανό (αποξηραμένο χόρτο που συλλέγεται καθ’ όλη τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου) και ζουν πάνω σε ένα στρώμα από ροκανίδια, πριονίδια και παλιό σανό, το οποίο έχει σχεδιαστεί για να απορροφά τα περιττώματα των αγελάδων. Όταν οι βαριές αγελάδες πατούν πάνω στην πλούσια σε άζωτο κοπριά τους και στο πλούσιο σε άνθρακα στρώμα, συμπιέζοντας το μείγμα, επιτρέπουν την έναρξη της ζύμωσης – μια φυσική διαδικασία αναερόβιας κομποστοποίησης που δημιουργεί θερμότητα και μετατρέπει τα οργανικά υλικά σε πολύτιμο λίπασμα. Αυτό το σύστημα όχι μόνο διαχειρίζεται τα απόβλητα αποτελεσματικά, αλλά παράγει επίσης ένα φυσικό λίπασμα υψηλής ποιότητας, μειώνοντας την ανάγκη για εξωτερικές εισροές.

Για να επιταχύνει και να ενισχύσει περαιτέρω αυτή τη διαδικασία, ο Salatin χρησιμοποιεί μια ευφυή στρατηγική: προσθέτει καλαμπόκι στο στρώμα. Με αυτό τον τρόπο, δελεάζει τους χοίρους του να συμμετάσχουν ενεργά στη μετατροπή του στρώματος σε κομπόστ. Όταν οι αγελάδες επιστρέφουν στους βοσκοτόπους τον Μάρτιο, οι χοίροι σκάβουν μέσα στο πυκνά συσσωρευμένο στρώμα, αναζητώντας το νόστιμο ζυμωμένο καλαμπόκι. Αυτή η δραστηριότητα των χοίρων αερίζει φυσικά τον σωρό, ανακατεύοντας τα υλικά και επιταχύνοντας τη μετατροπή τους σε πλήρως σχηματισμένο κομπόστ για την άνοιξη. Έτσι, οι χοίροι γίνονται οι “μηχανικοί” της κομποστοποίησης, εκτελώντας μια ζωτικής σημασίας λειτουργία που άλλως θα απαιτούσε μηχανικό εξοπλισμό ή ανθρώπινη εργασία, κλείνοντας έναν τέλειο βιολογικό κύκλο.

Εδώ, σε αυτόν τον στάβλο, ο Salatin λέει ότι ο Pollan συνειδητοποίησε πόσο έντονα η Polyface διαφέρει από τις συμβατικές φάρμες. Η σύγκριση είναι εκπληκτική: ενώ οι συμβατικές φάρμες συχνά αντιμετωπίζουν την κοπριά ως πρόβλημα απόρριψης, η Polyface την μετατρέπει σε πολύτιμο πόρο. Αυτό το παράδειγμα υπογραμμίζει την κεντρική φιλοσοφία της Polyface: όχι απλώς να μειώνει τις αρνητικές επιπτώσεις, αλλά να δημιουργεί θετικές αλληλεπιδράσεις και να βελτιώνει το περιβάλλον.

Ο Salatin θεωρεί τον εαυτό του “κτηνοτρόφο χόρτου”: έναν αγρότη που βασίζεται στην ελεύθερη ενέργεια του ήλιου για να αναπτύξει χόρτο, το οποίο με τη σειρά του τρέφει τα ζώα. Αυτή η προσέγγιση επιτρέπει σε όλα τα εμπλεκόμενα μέρη – ζώα, γη και άνθρωπο – να ευδοκιμούν. Για παράδειγμα, μέσω της ελεγχόμενης βόσκησης, ο Salatin επιτρέπει στα μηρυκαστικά του να διασπείρουν και να λιπαίνουν τους σπόρους του χόρτου. Αυτό δημιουργεί ένα πιο υγιές και παραγωγικό έδαφος, το οποίο με τη σειρά του παράγει πιο υγιεινές και παραγωγικές αγελάδες, και τελικά του παρέχει περισσότερο κρέας υψηλής ποιότητας. Αυτός ο κύκλος δεν είναι απλώς αποτελεσματικός, αλλά και αναγεννητικός, βελτιώνοντας τη βιοποικιλότητα του εδάφους και την ικανότητά του να συγκρατεί νερό και άνθρακα.

Αλλά στην Polyface, αυτό είναι μόνο η αρχή. Με εφευρέσεις όπως το Eggmobile, το Gobbledygo και το Raken House, όλα είναι συνδεδεμένα σε ένα περίπλοκο και αλληλεξαρτώμενο οικοσύστημα. Το χόρτο, αφού βοσκηθεί από τις αγελάδες και “καθαριστεί” από τις κότες, θα ξαναβλαστήσει πιο πυκνό και πιο υγιές. Το χόρτο δεν χρειάζεται τεχνητά λιπάσματα για να αναπτυχθεί, επειδή οι αγελάδες διασπείρουν και λιπαίνουν τους σπόρους με την κοπριά τους, παρέχοντας όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά. Οι αγελάδες δεν χρειάζονται δημητριακά – μια τροφή που τα μηρυκαστικά τους στομάχια δεν μπορούν να χωνέψουν χωρίς τη βοήθεια αντιβιοτικών – επειδή έχουν άφθονο και θρεπτικό χόρτο. Οι ωοτόκες όρνιθες απαιτούν ελάχιστες αγορασμένες ζωοτροφές, επειδή τρέφονται όχι μόνο με χόρτο, αλλά και με προνύμφες μυγών και άλλα έντομα στην κοπριά των αγελάδων, μετατρέποντας ένα “πρόβλημα” σε πηγή πρωτεΐνης. Η γη δεν χρειάζεται φυτοφάρμακα για την προστασία από παθογόνα, επειδή οι κότες απολυμαίνουν σχολαστικά κάθε έκταση που έχουν βοσκήσει οι αγελάδες, καταναλώνοντας παράσιτα και σπόρους ζιζανίων. Επιπλέον, η γη δεν χρειάζεται τεχνητά λιπάσματα, επειδή οι κότες τη λιπαίνουν με την πλούσια σε άζωτο κοπριά τους, κλείνοντας έναν κύκλο θρεπτικών συστατικών που είναι ταυτόχρονα αποτελεσματικός και περιβαλλοντικά ωφέλιμος.

Βασιζόμενος στον ήλιο και σε αυτές τις φυσικές συνεργασίες, ο Salatin χρειάζεται ελάχιστο πετρέλαιο και αγορασμένες ζωοτροφές για να παράγει τα υγιεινά, νόστιμα κρέατα ελευθέρας βοσκής του. Αυτή η προσέγγιση δεν είναι μόνο μια σοφή επιχειρηματική κίνηση, μειώνοντας τα λειτουργικά έξοδα και αυξάνοντας την κερδοφορία, αλλά αποτελεί και ένα τεράστιο όφελος για το περιβάλλον. Μειώνει το αποτύπωμα άνθρακα της φάρμας, προστατεύει τη βιοποικιλότητα και παράγει τρόφιμα υψηλής διατροφικής αξίας, συμβάλλοντας σε ένα υγιέστερο πλανήτη και σε υγιέστερους ανθρώπους.

Αφού διάβασα το βιβλίο του Pollan Το Δίλημμα του Παμφάγου τον Μάρτιο, ο Ben κι εγώ ανυπομονούσαμε να επισκεφτούμε την Polyface. Το σαββατοκύριακο ήταν, το λιγότερο, αξέχαστο. Παρακάτω, μερικά από τα κυριότερα σημεία της επίσκεψής μας, που επιβεβαίωσαν και ξεπέρασαν τις προσδοκίες μας για αυτή την πρωτοποριακή φάρμα.

Ο Ben αγαπά τους χοίρους, και οι χοίροι αγαπούν τον Ben:

Ο Ben κι εγώ στεκόμαστε με τον Joel στον στάβλο όπου ο Michael Pollan είχε τη δική του “αποκάλυψη” για την Polyface Farm. Αυτό το ανοιχτό υπόστεγο είναι όπου οι αγελάδες του περνούν ένα μέρος του χειμώνα. Όπως αναφέρθηκε, εδώ εκτυλίσσεται ένα περίπλοκο σύστημα κομποστοποίησης. Οι αγελάδες καταναλώνουν σανό και ζουν πάνω σε ένα στρώμα από ροκανίδια, πριονίδια και παλιό σανό που απορροφά τα περιττώματά τους. Η συμπίεση από τις αγελάδες οδηγεί σε αναερόβια ζύμωση. Η προσθήκη καλαμποκιού ελκύει τους χοίρους, οι οποίοι σκάβουν το στρώμα, το αερίζουν και το μετατρέπουν σε πολύτιμο κομπόστ για την άνοιξη, πριν οι αγελάδες επιστρέψουν στους βοσκοτόπους. Αυτή η διαδικασία αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα του πώς η Polyface μετατρέπει τα “απόβλητα” σε πόρους, μιμούμενη τα φυσικά οικοσυστήματα.

Οι χοίροι στην Polyface Farm “ολοκληρώνουν” την ανάπτυξή τους στο δάσος. Περίπου έξι εβδομάδες πριν από τη σφαγή, οι χοίροι μεταφέρονται σε δασικές εκτάσεις, όπου περνούν τις τελευταίες τους εβδομάδες τρεφόμενοι με καρπούς πλούσιους σε πρωτεΐνες, όπως βελανίδια και καρύδια, καθώς και με φλοιό δέντρων. Αυτή η μοναδική διατροφή τους προσδίδει εξαιρετική γεύση στο κρέας τους και κάνει το λίπος τους πιο υγιεινό, πλούσιο σε ω-3 λιπαρά οξέα και αντιοξειδωτικά. Ο Salatin αποκαλεί αυτό το κρέας “χοιρινό ελαιόλαδου”, υποδηλώνοντας την υψηλή του ποιότητα και τα οφέλη για την υγεία, παρομοιάζοντάς το με τα χαρακτηριστικά του ελαιόλαδου. Αυτή η μέθοδος όχι μόνο βελτιώνει την ποιότητα του προϊόντος, αλλά ενισχύει και τη φυσική συμπεριφορά των ζώων, επιτρέποντάς τους να σκάβουν και να αναζητούν τροφή στο φυσικό τους περιβάλλον, συμβάλλοντας παράλληλα στην υγεία του δάσους.

Κουνέλια και κοτόπουλα συνυπάρχουν στο “Raken House” (συντομογραφία των “Rabbits” και “Chickens”). Σε αυτή την καινοτόμο δομή, τα κουνέλια ζουν σε κλουβιά που κρέμονται από την οροφή, επιτρέποντας την εύκολη συλλογή των περιττωμάτων τους. Κάτω από τα κλουβιά των κουνελιών, οι κότες περιφέρονται ελεύθερα στο έδαφος, σκαλίζοντας το στρώμα που αποτελείται από τα περιττώματα των κουνελιών. Εκτελούν “καθήκοντα υγιεινής” με τον πιο φυσικό τρόπο: τρώνε αχρησιμοποίητη τροφή, έντομα και προνύμφες που βρίσκονται στα περιττώματα, ενώ ταυτόχρονα διασκορπίζουν και αερίζουν τα περιττώματα, μετατρέποντάς τα σε πλούσιο κομπόστ. Αυτό το σύστημα δημιουργεί μια αμοιβαία επωφελή σχέση: οι κότες διατηρούν την υγιεινή του χώρου, τρέφονται συμπληρωματικά και παράγουν λίπασμα, ενώ τα κουνέλια επωφελούνται από ένα καθαρότερο περιβάλλον, με τα περιττώματά τους να αξιοποιούνται πλήρως.

Ο Salatin, περιτριγυρισμένος από τις ωοτόκες όρνιθές του, εξηγεί τη συμβίωση αγελάδων-κοτών στη φάρμα του. Αναφέρεται στις ωοτόκες όρνιθές του ως το “πλήρωμα υγιεινής” της φάρμας, τονίζοντας τον κρίσιμο ρόλο τους στην διατήρηση της καθαριότητας και της υγείας των βοσκοτόπων. Οι κότες ακολουθούν τις αγελάδες, τρέφονται με έντομα, προνύμφες και παράσιτα που βρίσκονται στην κοπριά, μειώνοντας έτσι τον πληθυσμό των μυγών και άλλων ενοχλητικών οργανισμών, ενώ ταυτόχρονα διασκορπίζουν την κοπριά, βοηθώντας το έδαφος να την απορροφήσει και να εμπλουτιστεί. Αυτό το σύστημα μειώνει την ανάγκη για χημικά φυτοφάρμακα και λιπάσματα, προωθώντας μια πιο φυσική και οικολογική διαχείριση της γης.

Τα κοτόπουλα κρεατοπαραγωγής ζουν σε βοσκότοπους κάτω από κινητούς, χωρίς πάτο φράχτες, γνωστούς και ως “κινητά κοτετσάκια” (broiler shelters). Κάθε πρωί, ο Joel Salatin μετακινεί τον φράχτη σε ένα φρέσκο κομμάτι χόρτου. Αυτή η καθημερινή μετακίνηση διασφαλίζει ότι τα πουλιά έχουν πρόσβαση σε φρέσκο, καθαρό χόρτο, πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά, ενώ παράλληλα διασκορπίζουν ομοιόμορφα την κοπριά τους, λιπαίνοντας το έδαφος. Κάθε κομμάτι χόρτου αναπαύεται για 364 ημέρες πριν μια ομάδα κοτόπουλων τραφεί ξανά από αυτό, επιτρέποντας στο έδαφος να αναγεννηθεί πλήρως και να αποφευχθεί η υπερβόσκηση ή η συσσώρευση παθογόνων. Σε αυτές τις κινητές δομές, επιπλέον, τα κοτόπουλα κρεατοπαραγωγής απολαμβάνουν καθαρό αέρα, άσκηση και ηλιοφάνεια, στοιχεία ζωτικής σημασίας για την ευζωία τους και την ανάπτυξη υγιεινού κρέατος, σε αντίθεση με τις συνθήκες των συμβατικών μονάδων εντατικής εκτροφής.

Το Eggmobile στεγάζει τις ωοτόκες όρνιθες και αποτελεί μια από τις πιο εμβληματικές εφευρέσεις της Polyface. Αυτή η κινητή κατασκευή ακολουθεί το κοπάδι των βοοειδών, φτάνοντας σε βοσκοτόπους που έχουν βοσκηθεί τέσσερις ημέρες νωρίτερα. Οι κότες τσιμπολογούν τις κοπριές των αγελάδων, οι οποίες είναι πλέον τεσσάρων ημερών, τρώγοντας διάφορα έντομα, προνύμφες και παράσιτα που έχουν αναπτυχθεί εκεί – πλούσιες πηγές πρωτεΐνης για τις κότες. Ταυτόχρονα, επιτελούν μια πληθώρα άλλων σημαντικών λειτουργιών: Τρώγοντας τις προνύμφες μυγών και τα παράσιτα, καθαρίζουν τη γη από πιθανά παθογόνα και ασθένειες. Σκαλίζοντας τα περιττώματα και απλώνοντάς τα στο χόρτο, επιτρέπουν στην κοπριά να εισχωρήσει βαθύτερα στο έδαφος και να το λιπάνει αποτελεσματικά, ενισχύοντας τη γονιμότητά του. Και τρώγοντας τα ενοχλητικά έντομα, μειώνουν την παρουσία ενός από τους μεγαλύτερους ερεθιστικούς παράγοντες για τις αγελάδες, βελτιώνοντας την ευζωία τους. Αυτό το πολυλειτουργικό σύστημα αποτελεί μια λαμπρή απόδειξη της αρχής της «πολλαπλής χρήσης» στην αναγεννητική γεωργία.

Η ομάδα των ανθρώπων με τους οποίους κάναμε την τρίωρη περιήγηση βαδίζει με τον Joel προς τον στάβλο:

Στο “Raken House”, ο Joel δείχνει ένα μωρό κουνέλι σε ένα κορίτσι, μια στιγμή που αναδεικνύει την παιδαγωγική αξία της φάρμας και την άμεση επαφή με τη φύση: