Από πού να ξεκινήσω; Είναι δύσκολο να γράψεις οτιδήποτε για το Παρίσι χωρίς να ακουστείς εντελώς κλισέ. Ωστόσο, αφήστε με να εκφράσω τα συναισθήματά μου: το Παρίσι είναι ακριβώς τόσο μαγικό, ονειρικό και κομψό όσο το είχα φανταστεί. Κάθε δευτερόλεπτο της κάθε μέρας το πέρασα σε απόλυτο δέος για το περιβάλλον μου. Δεν μπορούσα να περπατήσω ούτε μισό τετράγωνο χωρίς να σταματήσω, εντυπωσιασμένη από ένα ελικοειδές στενό δρομάκι γεμάτο πολυκατοικίες στολισμένες με κομψά σιδερένια μπαλκόνια, μια υπαίθρια αγορά με κοτόπουλα στη σούβλα να ψήνονται πάνω από πατάτες, ή ένα καφέ με όλες τις καρέκλες στραμμένες προς τα έξω, σαν να παρακολουθούν ένα αθλητικό γεγονός. Αυτή η διάταξη επιβεβαιώνει, ίσως, ότι τα καθημερινά δρώμενα στους δρόμους είναι εξίσου διασκεδαστικά τόσο για τους επισκέπτες όσο και για τους ντόπιους.

Συνέχεια περίμενα να στρίψω μια γωνία και να βρω κάποια καινούργια κατασκευή, αλλά αυτό δεν συνέβη ποτέ. Το Παρίσι διατηρεί μια αρχιτεκτονική συνέπεια και έναν διαχρονικό χαρακτήρα που σε κάνει να νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε μια άλλη εποχή, όπου η ιστορία και η ομορφιά είναι παντού.

Κατά τη διάρκεια των επτά ημερών που πέρασα στο Παρίσι, περιπλανήθηκα όσο περισσότερο μπορούσα, επισκεπτόμενη πολλά καταστήματα, αξιοθέατα και εστιατόρια που μου είχαν προτείνει φίλοι και συγγενείς τις εβδομάδες πριν την αναχώρησή μου. Η επιθυμία μου ήταν να βιώσω την καθημερινή ζωή της πόλης, να δοκιμάσω τις γεύσεις της και να χαθώ στους γραφικούς της δρόμους, παρά να ακολουθήσω τους κλασικούς τουριστικούς οδηγούς.

Ομολογώ: δεν πάτησα το πόδι μου σε μουσείο, και στην Αψίδα του Θριάμβου έφτασα όσο χρειαζόταν μόνο για την απαραίτητη φωτογραφία, αν και δεν μπορώ να ψευστώ: το θέαμα της επιβλητικής κατασκευής του Πύργου του Άιφελ μου έκοψε την ανάσα. Είναι ένα σύμβολο που αψηφά κάθε προσδοκία, ακόμα και για κάποιον που έχει δει εκατοντάδες φωτογραφίες του.

Έφαγα μπαγκέτες, κρουασάν (σοκολάτα, αμύγδαλο και οτιδήποτε ενδιάμεσο), γαλέτες, φαλάφελ, κρέπες, τυριά, φουά γκρα, γλυκάδια, ταρτάρ, καραμέλες, εκλέρ και μακαρόν, όλα τους απίστευτα νόστιμα. Η γαλλική γαστρονομία είναι μια εμπειρία από μόνη της, μια πανδαισία γεύσεων και αρωμάτων που ξυπνούν όλες τις αισθήσεις. Ωστόσο, αν έπρεπε να διαλέξω ένα αγαπημένο – ένα μόνο αντικείμενο σε όλο το Παρίσι που θα μου έλειπε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο – αυτό θα ήταν…

…το βούτυρο. Κατάφερα να φέρω λίγο σπίτι. Το δήλωσα στο τελωνείο και απάντησα σε ερωτήσεις όταν έφτασα στο Ντιτρόιτ, και άξιζε όλη την αγωνία και την προσπάθεια. Η ποιότητα του γαλλικού βουτύρου είναι ασύγκριτη, με την πλούσια, κρεμώδη υφή και την ελαφρώς αλμυρή του γεύση να μεταμορφώνουν κάθε μπουκιά ψωμιού σε μια μικρή γαστρονομική αποκάλυψη. Είναι ένα βασικό συστατικό της γαλλικής κουζίνας, και η απόλαυσή του στην πηγή του είναι μια εμπειρία που δεν ξεχνιέται.

Οι Γαστρονομικές Απολαύσεις και οι Κρυμμένοι Θησαυροί του Παρισιού: Σύνδεσμοι και Συστάσεις

Αγαπητοί φίλοι, ακολουθούν πολλές φωτογραφίες και χρήσιμοι σύνδεσμοι από μέρη που επισκέφτηκα και λάτρεψα.

Εδώ είναι μερικοί γρήγοροι σύνδεσμοι για να εξερευνήσετε την καρδιά της παριζιάνικης ζωής, από τις γεύσεις μέχρι τα ψώνια:

Mokonuts
Du Pain et des Idees 
Sauvage
L’As du Fallafel
E.Dehillerin
Merci
Au Passage
Hotel Amour
Epices Roellinger
La Tresorerie
Ble Sucre
Marche d’Aligre
Mariage Freres
Hotel Panache
La Grande Epicerie de ParisRacinesPain PoilaneLa ToscanaLe Petit CelineBerthillonMaison PlissonBonTonPink MammaPizzeria Popolare

Μέρη που δεν επισκέφτηκα, αλλά συστήνονται ανεπιφύλακτα

Εδώ είναι μερικά μέρη που δεν κατάφερα να επισκεφτώ, αλλά μου τα σύστησαν έντονα. Φίλοι, τι έχασα; Μοιραστείτε τις δικές σας αγαπημένες διευθύνσεις για να συμπληρώσετε αυτόν τον οδηγό!

Le Petit Grain, πρόσφατα σχολιασμένο από τον David Lebovitz
Printemps (ψώνια)
Miznon
Fish La Boissonnerie

Οι Πρώτες Γεύσεις και οι Εντυπώσεις

Την πρώτη μου μέρα στο Παρίσι, πήγα κατευθείαν στο Du Pain et des Idees, το οποίο μου είχαν συστήσει πολλοί για τα ψωμιά τους, που ήταν πράγματι νόστιμα. Αλλά το αγαπημένο μου προϊόν εκεί ήταν το “sacristan”, ένα γλυκό με αμύγδαλα – τόσο, μα τόσο καλό! Το άρωμα του φρεσκοψημένου ψωμιού και των γλυκών είναι μαγικό, κάνοντάς σε να νιώθεις αμέσως την αυθεντική παριζιάνικη ατμόσφαιρα.

Το sacristan (το αγαπημένο μου, ένα αληθινό όνειρο για τους λάτρεις του αμυγδάλου):

Ένα Γαστρονομικό Κόσμημα: Το Mokonuts

Έπειτα συνάντησα μια φίλη για μεσημεριανό γεύμα στο Mokonuts. Όπως πολλοί, είχα διαβάσει για τα μπισκότα, για τα οποία είχε γράψει η Dorie Greenspan στο New York Times Magazine μια εβδομάδα πριν φύγω. Αυτό που δεν περίμενα ήταν να φάω ίσως το καλύτερο γεύμα ολόκληρου του ταξιδιού μου μέσα σε αυτές τις πρώτες ώρες της άφιξής μου. Το γεύμα ξεκίνησε με λαμπνέχ, ελαιόλαδο, ζα’ατάρ, ρεπάνια και σπιτικές μίνι πίτες, ψημένες από τη Μόκο Χιραγιάμα, το μισό της ιδιοκτησιακής ομάδας. Η Μόκο επιμελείται όλα τα αρτοσκευάσματα, από τα μπισκότα και τις τάρτες μέχρι τις πίτες. Ο σύζυγός της, Ομάρ Κορέιτεμ, αναλαμβάνει τα αλμυρά πιάτα, δημιουργώντας μια τέλεια ισορροπία γεύσεων και ταλέντων. Η ατμόσφαιρα είναι ζεστή και φιλόξενη, και η προσοχή στη λεπτομέρεια είναι εμφανής σε κάθε πιάτο.

Αυτό ήταν τόσο, μα τόσο καλό! Ένας συνδυασμός γεύσεων που με εξέπληξε ευχάριστα:

Η Μόκο: τόσο αξιαγάπητη και ευγενική, με ένα χαμόγελο που φωτίζει τον χώρο.

Διαμονή στο Hotel Panache: Μια Παριζιάνικη Θέα

Θέα από το παράθυρό μου στο Hotel Panache, όπου έμεινα για τις τέσσερις νύχτες του εργαστηρίου φωτογραφίας. Το ξενοδοχείο είναι κομψό, με μια μοντέρνα πινελιά που συνδυάζεται αρμονικά με την κλασική παριζιάνικη αισθητική, προσφέροντας μια άνετη και αξέχαστη διαμονή στην καρδιά της πόλης.

Νυχτερινές Έξοδοι και Αξέχαστες Γεύσεις

Για τρία βράδια, συνάντησα την εκπληκτική ξαδέρφη μου και τον σύζυγό της, Betsy και Alon, μαζί με αρκετούς φίλους τους για δείπνο. Ένα βράδυ φάγαμε στο Sauvage, το οποίο ήταν ταυτόχρονα νόστιμο και διασκεδαστικό. Το εστιατόριο προσφέρει μια μοναδική ατμόσφαιρα και πιάτα που αναδεικνύουν την ποιότητα των πρώτων υλών, καθιστώντας το ιδανικό για μια χαλαρή βραδιά με καλή παρέα και εξαιρετικό φαγητό.

Ble Sucre: Το Κρουασάν των Ονείρων μου

Το Ble Sucre, όπου βρήκα το pain au chocolat των ονείρων μου. Η ζύμη ήταν τραγανή και αφράτη ταυτόχρονα, και η σοκολάτα πλούσια και λιωμένη, μια αληθινή απόλαυση για τον ουρανίσκο. Είναι ένα μικρό αρτοποιείο που αξίζει κάθε στάση, προσφέροντας μια αυθεντική γεύση της γαλλικής ζαχαροπλαστικής.

Η Ζωντάνια της Αγοράς: Marche d’Aligre

Γύρω από τη γωνία από το Ble Sucré βρίσκεται το Marche d’Aligre, μια πραγματικά διασκεδαστική υπαίθρια αγορά. Εδώ μπορεί κανείς να βρει φρέσκα προϊόντα, τυριά, αλλαντικά, αλλά και αντίκες και μικροαντικείμενα. Η ατμόσφαιρα είναι ζωντανή, γεμάτη φωνές πωλητών και αρώματα, προσφέροντας μια μοναδική εικόνα της καθημερινής ζωής στο Παρίσι.

Shopping και Καφετέριες με Στυλ: Merci και La Tresorerie

Merci, ένα τόσο διασκεδαστικό μέρος για είδη σπιτιού, ρούχα και φαγητό. Με την ξεχωριστή του διακόσμηση και τη μοναδική επιλογή προϊόντων, το Merci είναι κάτι παραπάνω από ένα κατάστημα – είναι μια εμπειρία, ένας χώρος έμπνευσης για όσους αγαπούν το design και την ποιότητα.

Νόστιμες σαλάτες, φτιαγμένες με φρέσκα και ποιοτικά υλικά, ιδανικές για ένα ελαφρύ και υγιεινό γεύμα:

Μου άρεσαν ιδιαίτερα οι φακές, με την πλούσια γεύση τους και την άψογη υφή:

La Trésorerie, ένα ακόμα διασκεδαστικό μέρος για είδη σπιτιού. Εδώ μπορεί κανείς να βρει από μοναδικά κουζινικά σκεύη μέχρι όμορφα διακοσμητικά αντικείμενα, όλα επιλεγμένα με γούστο και ποιότητα.

Ο Ναός των Μαγειρικών Ειδών: E.Dehillerin

E.Dehillerin, το εμβληματικό κατάστημα προμηθειών κουζίνας. Είναι ένας παράδεισος για τους μάγειρες και τους λάτρεις της μαγειρικής, με ατελείωτες σειρές από χάλκινα τηγάνια, ειδικά μαχαίρια και όλα τα απαραίτητα εργαλεία για κάθε κουζίνα, από την πιο απλή μέχρι την επαγγελματική. Η ατμόσφαιρα είναι μοναδική, γεμάτη ιστορία και παράδοση.

Η Απόλαυση της Κρέπας: La Droguerie

La Droguerie, ένα από τα δύο πολύ συστημένα κρεπερί, το άλλο ήταν το Le Petit Celine, στο οποίο δεν πρόλαβα να πάω.

Προτίμησα την κρέπα με ζαμπόν και τυρί. Καμία τύψη, ήταν απλά υπέροχη, μια κλασική και πάντα αγαπημένη επιλογή που αποδεικνύει την απλότητα και την τελειότητα της γαλλικής κουζίνας. 

Τσάι με Διασημότητα στο Mariage Freres

Ένα απόγευμα, συνάντησα μια φίλη για τσάι στο Mariage Freres, το οποίο ήταν τόσο διασκεδαστικό, όχι μόνο για το τσάι, που ήταν υπέροχο, αλλά και λόγω μιας απρόσμενης συνάντησης: ο Τζάρεντ Λέτο, ο οποίος έπινε τσάι μόλις ένα τραπέζι (ή δύο) μακριά από το δικό μας. Το Mariage Freres είναι ένας θρύλος στον κόσμο του τσαγιού, προσφέροντας μια απίστευτη ποικιλία αρωμάτων και γεύσεων σε ένα κομψό και αριστοκρατικό περιβάλλον.

L’As du Fallafel: Άξιζε την αναμονή. Η ουρά μπορεί να είναι μεγάλη, αλλά το φαλάφελ είναι φρέσκο, τραγανό και γεμάτο γεύση, ένα από τα καλύτερα που έχω δοκιμάσει ποτέ. Είναι μια πραγματική γαστρονομική εμπειρία του δρόμου, που δεν πρέπει να χάσετε.

Ο Παράδεισος των Γεύσεων: Maison Plisson και La Grande Epicerie

Maison Plisson: Εξαιρετικό για τυριά και άλλα εκλεκτά τρόφιμα ή δώρα, κυρίως βούτυρο. Είναι μια γκουρμέ μπουτίκ που συνδυάζει παντοπωλείο, κρεοπωλείο και αρτοποιείο, προσφέροντας προϊόντα υψηλής ποιότητας από επιλεγμένους παραγωγούς.

La Grande Epicerie de Paris, μία από τις πιο όμορφες αγορές που έχω επισκεφτεί ποτέ. Πρόκειται για έναν ναό της γαστρονομίας, με μια απίστευτη ποικιλία από εκλεκτά προϊόντα από όλο τον κόσμο, σε μια εκθαμβωτική παρουσίαση που σε αφήνει άφωνο.

Δεν είχα ξαναδοκιμάσει σύκα σαν αυτά. Η γεύση τους ήταν τόσο έντονη και γλυκιά, που σε ταξίδευε σε έναν κήπο γεμάτο μεσογειακά αρώματα.

Α, γεια σου, Νοτρ Νταμ. Μια φευγαλέα ματιά στην επιβλητική της παρουσία, ακόμα και μετά την καταστροφή της, θυμίζει την αιώνια ομορφιά της πόλης.

Berthillon (σχεδόν). Η φήμη του για τα καλύτερα παγωτά του Παρισιού με έκανε να ονειρεύομαι μια επίσκεψη, αλλά δυστυχώς ο χρόνος ήταν περιορισμένος.

Πρωινό στο Hotel Amour και Γεύμα στο Au Passage

Συνάντησα μια φίλη για πρωινό στο Hotel Amour.

Η μπαγκέτα ήταν απίστευτα νόστιμη. Αυτό το πρωινό που απεικονίζεται παρακάτω είναι ο παράδεισός μου: καλό ψωμί, καλό βούτυρο, καλός καφές. Η απλότητα των υλικών αναδεικνύει την υψηλή τους ποιότητα, δημιουργώντας μια αληθινά παριζιάνικη εμπειρία.

Μερικές λιχουδιές στο Au Passage.

Λάτρεψα αυτές τις γαρίδες, ήταν τέλεια μαγειρεμένες και γεμάτες γεύση:

Epices Roellinger, ένα κατάστημα μπαχαρικών που είναι πραγματικά ένας θησαυρός αρωμάτων και γεύσεων. Κάθε μπαχαρικό έχει τη δική του ιστορία και προέλευση, και η επίσκεψη εκεί είναι μια εμπειρία για όλες τις αισθήσεις.

Αγόρασα μερικά μπαχαρικά, τα οποία θα φέρουν τις γεύσεις του Παρισιού στην κουζίνα μου:

Διαμονή στο 8ο Διαμέρισμα και Γεύμα στο Racines des Pres

Μετά το εργαστήριό μου, μετακόμισα σε ένα AirBnB, στο 8ο Διαμέρισμα – το λάτρεψα. Ήταν μια εξαιρετική επιλογή για να νιώσω σαν ντόπια, να απολαύσω την άνεση ενός σπιτιού και να εξερευνήσω μια διαφορετική γειτονιά της πόλης, γνωστή για την κομψότητα και τις εκλεκτές μπουτίκ της.

Το προτελευταίο μου βράδυ, συνάντησα τον Alon και την Betsy στο Racines des Pres…

…με την Patricia Wells (!) και τον σύζυγό της, Walter, και οι δύο τους ήταν τόσο αξιαγάπητοι. Αυτό ήταν ένα από τα καλύτερα γεύματα ολόκληρου του ταξιδιού. Η ποιότητα των πιάτων, η εκλεκτή επιλογή κρασιών και η ευγενική παρέα συνέθεσαν μια αξέχαστη γαστρονομική εμπειρία.

Η Τελευταία Νύχτα στο Παρίσι: Μια Γαστρονομική Περιπέτεια

Την τελευταία μου νύχτα στο Παρίσι, είχα σκοπό να φάω στην Pizzeria Popolare, για την οποία μου είχε μιλήσει μια φίλη εβδομάδες πριν την αναχώρησή μου. Έτσι, αφού έτρεχα όλη μέρα (αγοράζοντας βούτυρο και βαλίτσες), επέστρεψα στο airbnb μου…

…χτένισα τα μαλλιά μου…

…και μετά μπήκα στην ουρά της Pizzeria Popolare, μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο του Παρισιού. Όταν στις 10:00 μ.μ. οι πιθανότητες να μπω δεν φαίνονταν καλές, έφυγα τρέχοντας για…

…τη Pink Mamma, ένα από τα άλλα εστιατόρια του ομίλου Big Mamma. Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη, με την εντυπωσιακή του διακόσμηση και τη ζωντανή ατμόσφαιρα, που με έκανε να ξεχάσω την ταλαιπωρία της ουράς.

Παρήγγειλα σαλάτα χταπόδι για αρχή…

…και μετά τη μαμαργαρίτα. Καμία τύψη, ήταν μια τέλεια επιλογή για να κλείσω το γαστρονομικό μου ταξίδι στο Παρίσι. Η πίτσα ήταν λεπτή και τραγανή, με φρέσκα υλικά που αναδείκνυαν την ιταλική κουζίνα στην καλύτερη της εκδοχή.

Αντίο Παρίσι: Μια Υπόσχεση Επιστροφής

Τέλος πάντων, φίλοι, σας ευχαριστώ που με ανεχτήκατε. Δεν ταξιδεύω ποτέ πραγματικά, ή τουλάχιστον όχι συχνά. Και η αλήθεια είναι ότι δεν έχω μεγάλη επιθυμία για ταξίδια. Είμαι τόσο χαρούμενη στο σπίτι. Μισώ τις πτήσεις. Θέλω να ταξιδεύω περισσότερο μόνο όταν είμαι ήδη εν κινήσει. Ελπίζω να μπορέσω να το κάνω ξανά. Το Παρίσι, όμως, με μάγεψε με έναν τρόπο που δεν περίμενα. Οι γεύσεις, οι μυρωδιές, οι ήχοι, η τέχνη του να ζεις, όλα συνέβαλαν σε μια εμπειρία που θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη μου. Αντίο, Παρίσι – ελπίζω να σε ξαναδώ σύντομα. Au revoir xo