Trader Joe’s Μοσχαρίσιος Κιμάς Ελευθέρας Βοσκής

Κρέας από Ζώα Ελευθέρας Βοσκής: Από την Ηθική Επιλογή στην Κουζίνα μας – Μια Εμπειρία με το Trader Joe’s

Μόλις ο Μπεν κι εγώ βρούμε τον κατάλληλο χώρο, πρόκειται να αγοράσουμε έναν καταψύκτη – έναν από εκείνους τους μεγάλους, ανεξάρτητους τύπους που ανοίγουν σαν σεντούκι. Η σκέψη και μόνο να αποκτήσουμε ένα τέτοιο μηχάνημα γεμίζει τις καρδιές μας με προσμονή για έναν πιο βιώσιμο και αυτάρκη τρόπο διατροφής. Μετά την αγορά του καταψύκτη, το επόμενο βήμα στο όραμά μας για επιστροφή στις ρίζες της διατροφής είναι να προμηθευτούμε ένα ολόκληρο ή μισό μοσχάρι απευθείας από έναν τοπικό κτηνοτρόφο. Αυτή η επιλογή δεν είναι απλώς μια πρακτική λύση για την προμήθεια κρέατος, αλλά μια φιλοσοφική στάση απέναντι στην κατανάλωση. Όταν έρθει η ώρα της συγκομιδής, σκοπεύουμε να γεμίσουμε τον καταψύκτη μας με όλα τα τεμαχισμένα μέρη του ζώου, τα οποία θα αποτελέσουν τη βάση της διατροφής μας μέχρι να τελειώσουν. Αυτό το σχέδιο αποτελεί κάτι περισσότερο από μια απλή αγορά τροφίμων· είναι μια επένδυση στην ποιότητα, την ηθική και την αυτονομία. Μας επιτρέπει να γνωρίζουμε ακριβώς την προέλευση του κρέατος που καταναλώνουμε, εξασφαλίζοντας ότι προέρχεται από ζώα που έζησαν μια καλή ζωή και εκτράφηκαν με σεβασμό, σύμφωνα με αρχές που εκτιμούμε βαθιά.

Αυτό το όραμα, φυσικά, δεν είναι πρωτότυπο. Αποτελεί μια από τις βασικές προτάσεις του Michael Pollan στο εξαιρετικά επιδραστικό βιβλίο του, “In Defense of Food” (Υπέρ της Τροφής). Ο Pollan, ένας από τους πιο σημαντικούς σύγχρονους συγγραφείς και στοχαστές στον τομέα της διατροφής, υπογραμμίζει τη σημασία της επανάκτησης του ελέγχου πάνω στην τροφή μας. Συγκεκριμένα, συμβουλεύει: «Αν έχετε χώρο, αγοράστε έναν καταψύκτη». Αυτή η φαινομενικά απλή συμβουλή κρύβει πίσω της μια ολόκληρη φιλοσοφία: την ανάγκη να απομακρυνθούμε από τη βιομηχανική τροφή και να στραφούμε σε πηγές που γνωρίζουμε, εμπιστευόμαστε και υποστηρίζουμε. Ο Pollan, ο οποίος ζει στη Βόρεια Καλιφόρνια, είναι ο ίδιος ένα ζωντανό παράδειγμα αυτής της προσέγγισης. Είναι συνδρομητής σε προγράμματα Κοινοτικής Υποστηριζόμενης Γεωργίας (CSA), τα οποία συνδέουν τους καταναλωτές απευθείας με τους τοπικούς αγρότες. Επιπλέον, προμηθεύεται κρέας και γαλακτοκομικά προϊόντα από τοπικές φάρμες που εκτρέφουν τα ζώα τους σε βοσκότοπους, μακριά από τα βιομηχανικά εκτροφεία. Η πρακτική του περιλαμβάνει την αγορά μισού μοσχαριού, ενός ολόκληρου χοίρου και αρκετών κοτόπουλων – μια προσέγγιση που, αν και μπορεί να φαίνεται ακραία σε κάποιους, αντικατοπτρίζει την επιθυμία για πλήρη επίγνωση της προέλευσης της τροφής. Αν και η τελευταία λεπτομέρεια για τα κοτόπουλα βασίζεται σε δική μου εκτίμηση από την ανάγνωση του βιβλίου, η γενική ιδέα είναι σαφής: η αμεσότερη δυνατή σχέση με την πηγή της τροφής μας είναι ο δρόμος προς την υγεία και την ηθική διατροφή. Αυτή η προσέγγιση μας εμπνέει να σκεφτούμε πέρα από το σούπερ μάρκετ και να αναζητήσουμε τρόπους να επανασυνδεθούμε με το σύστημα παραγωγής τροφίμων.

Όπως πολλοί, έτσι κι εγώ ξεκίνησα να ενδιαφέρομαι και τελικά να υιοθετήσω την κατανάλωση κρέατος από ζώα ελευθέρας βοσκής μετά την ανάγνωση του συναρπαστικού έργου του Pollan, “The Omnivore’s Dilemma” (Το Δίλημμα του Παμφάγου). Αυτό το βιβλίο άλλαξε ριζικά τον τρόπο που αντιλαμβανόμουν την τροφή, όχι μόνο ως μέσο επιβίωσης αλλά και ως αποτέλεσμα ενός σύνθετου συστήματος με τεράστιες ηθικές, περιβαλλοντικές και υγειονομικές προεκτάσεις. Έχω αναφερθεί πολλές φορές σε προηγούμενες αναρτήσεις μου σε θέματα όπως η κακομεταχείριση των ζώων στις βιομηχανικές μονάδες εκτροφής (feedlots), τα αναμφισβήτητα οφέλη του κρέατος από ζώα ελευθέρας βοσκής για την ανθρώπινη υγεία, καθώς και σε διάφορα δείπνα με φίλους όπου πρωταγωνιστούσαν τα λαχταριστά μπιφτέκια από μοσχάρι ελευθέρας βοσκής. Κάθε φορά, η συζήτηση γύρω από το τραπέζι στρεφόταν όχι μόνο στη γεύση, αλλά και στην ιστορία πίσω από την τροφή μας, αναδεικνύοντας τη σημασία της επιλογής μας. Η μετάβαση σε αυτόν τον τρόπο διατροφής δεν ήταν απλώς μια αλλαγή στις διατροφικές μου συνήθειες, αλλά μια βαθύτερη δέσμευση απέναντι στην ηθική παραγωγή τροφίμων.

Οι λόγοι που με οδηγούν στην αναζήτηση κρέατος από ζώα ελευθέρας βοσκής επικεντρώνονται πρωτίστως στην ευζωία των ζώων, περισσότερο από ό,τι στα οφέλη για την υγεία, αν και αυτά είναι αδιαμφισβήτητα και σημαντικά. Για μένα, η ηθική διάσταση της κατανάλωσης κρέατος είναι καθοριστική. Ένα απόσπασμα από το βιβλίο της Barbara Kingsolver, “Animal, Vegetable, Miracle: A Year of Food Life” (Ζώο, Λαχανικό, Θαύμα: Ένας Χρόνος Διατροφικής Ζωής), εκφράζει την πεποίθησή μου με τον καλύτερο τρόπο. Η Kingsolver παραθέτει τον Wendell Berry, έναν αγρότη, δοκιμιογράφο και ποιητή, του οποίου η βαθιά σύνδεση με τη γη και τα ζώα είναι πηγή έμπνευσης. Στο βιβλίο του, “What Are People For” (Για Ποιο Λόγο Υπάρχουν οι Άνθρωποι), ο Berry γράφει: «Δεν μου αρέσει η σκέψη ότι κάποιο ζώο έχει γίνει δυστυχισμένο για να με ταΐσει. Αν πρόκειται να φάω κρέας, θέλω να προέρχεται από ένα ζώο που έζησε μια ευχάριστη, άνετη ζωή σε εξωτερικούς χώρους, σε άφθονους βοσκότοπους, με καλό νερό κοντά και δέντρα για σκιά.» Αυτή η δήλωση συμπυκνώνει την ουσία του τι σημαίνει υπεύθυνη κατανάλωση. Η εικόνα των ζώων να ζουν σε φυσικό περιβάλλον, να τρέφονται με χορτάρι και να έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό και σκιά, αντιπροσωπεύει όχι μόνο την ιδανική συνθήκη εκτροφής, αλλά και μια βαθιά έκφραση σεβασμού προς τη ζωή.

Η πρόσφατη είδηση σχετικά με το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ, το οποίο διέκοψε τη λειτουργία ενός προμηθευτή βοείου κρέατος με έδρα το Chino, ήταν συγκλονιστική. Ένα βίντεο αποκάλυψε εργαζόμενους σφαγείων να χρησιμοποιούν απάνθρωπες και παράνομες πρακτικές σε αδύναμα και άρρωστα ζώα. Η θέα αυτού του υλικού στις ειδήσεις καθιστά εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να δικαιολογήσει κανείς την αγορά κρέατος από βιομηχανικά εκτροφεία που επεξεργάζουν το προϊόν τους σε τέτοιες εγκαταστάσεις. Η σκληρότητα και η έλλειψη σεβασμού που αποκαλύφθηκε εκεί, αποτελεί ένα ισχυρό κίνητρο για την αναζήτηση εναλλακτικών.

Επιπλέον, η εμπειρία μου από επισκέψεις σε φάρμες (όπως η Polyface Farm του Joel Salatin), όπου τα ζώα ζουν ακριβώς όπως περιγράφει ο Berry –ελεύθερα, σε ένα πλούσιο, οικολογικό περιβάλλον– έχει ενισχύσει την πεποίθησή μου ότι δεν μπορώ να υποστηρίξω κανέναν άλλο τύπο κτηνοτροφίας. Η Polyface Farm, ειδικότερα, είναι ένα λαμπρό παράδειγμα βιώσιμης, ηθικής και αναγεννητικής γεωργίας, όπου τα ζώα αποτελούν αναπόσπαστο μέρος ενός οικοσυστήματος που λειτουργεί σε αρμονία. Ο Joel Salatin έχει αποδείξει ότι είναι δυνατόν να παραχθεί κρέας υψηλής ποιότητας με σεβασμό προς τα ζώα και το περιβάλλον, χωρίς να θυσιάζεται η οικονομική βιωσιμότητα. Αυτές οι εμπειρίες μετασχημάτισαν την αντίληψή μου για την τροφή και την αγροτική παραγωγή, καθιστώντας την επιλογή του κρέατος από ζώα ελευθέρας βοσκής όχι απλώς μια προτίμηση, αλλά μια ηθική επιταγή.

Προς το παρόν, μέχρι ο Μπεν κι εγώ να αποκτήσουμε τον χώρο για να φιλοξενήσουμε ένα ολόκληρο μοσχάρι στην κουζίνα μας – ένα όνειρο που απαιτεί όχι μόνο χώρο αλλά και μια βαθιά αλλαγή στον τρόπο ζωής μας – ή μέχρι να ξεκινήσουμε τη δική μας φάρμα και να έχουμε ζώα να βόσκουν στην αυλή μας, θα πρέπει να συμβιβαστούμε με την αγορά κρέατος από ζώα ελευθέρας βοσκής σε κιλά. Αυτό δεν είναι ένας συμβιβασμός στην ποιότητα ή στην ηθική, αλλά μάλλον μια προσαρμογή στις τρέχουσες συνθήκες διαβίωσης.

Η πρόσβαση σε τοπικά, εκτρεφόμενα σε βοσκότοπους κρέατα διαφέρει σημαντικά ανάλογα με την περιοχή. Στη Βόρεια Καλιφόρνια, όπως και στη Φιλαδέλφεια – όπου το Fair Food Farmstand στην Αγορά Reading Terminal αποτελεί ένα απίστευτο μικρό σημείο πώλησης – η εύρεση τέτοιων προϊόντων είναι σχετικά εύκολη. Συνειδητοποιώ τώρα πόσο τυχερή ήμουν που είχα, σε απόσταση αναπνοής από το διαμέρισμά μου, ένα μέρος όπου μπορούσα να αγοράσω τοπικό, ηθικά εκτρεφόμενο βόειο, χοιρινό, κοτόπουλο και αρνί, καθώς και νωπό γάλα και τυριά από νωπό γάλα. Αυτή η ευκολία πρόσβασης επέτρεπε έναν τρόπο ζωής που συνδύαζε την άνεση με την υποστήριξη βιώσιμων πρακτικών.

Ωστόσο, στη Νότια Καλιφόρνια, όπου βρίσκομαι τώρα, η κατάσταση είναι διαφορετική. Μέχρι στιγμής, έχω βρει ελάχιστες πηγές για κρέατα ελευθέρας βοσκής. Αν και δεν έχω ερευνήσει εξαντλητικά όλες τις διαθέσιμες επιλογές, το Trader Joe’s φαίνεται να είναι η πιο κοντινή και προσβάσιμη πηγή για βόειο κρέας από ζώα ελευθέρας βοσκής. Έχω ήδη αγοράσει τον κιμά τους δύο φορές και και τις δύο φορές έμεινα πολύ ευχαριστημένη με την ποιότητα και τη γεύση. Η απόφαση να επικοινωνήσω με την εξυπηρέτηση πελατών (για μελλοντική αναφορά: 626.599.3817) προέκυψε από την επιθυμία μου να μάθω περισσότερα για την προέλευση του κρέατος: πού εκτρέφονταν οι αγελάδες και πού επεξεργαζόταν το κρέας. Παρόλο που η εκπρόσωπος δεν μου αποκάλυψε το όνομα της φάρμας ή του εργοστασίου επεξεργασίας, με διαβεβαίωσε ότι οι αγελάδες εκτρέφονται και επεξεργάζονται στη Βόρεια Καλιφόρνια. Αυτή η πληροφορία, αν και δεν ήταν πλήρης, μου έδωσε μια αίσθηση διαφάνειας και επιβεβαίωσε ότι το προϊόν ανταποκρίνεται στα κριτήρια μου για κρέας από ζώα ελευθέρας βοσκής.

Εκτός από την ευζωία των ζώων, τα οφέλη για την υγεία από την κατανάλωση κρέατος από ζώα ελευθέρας βοσκής είναι επίσης αξιοσημείωτα. Αυτά τα ζώα, που τρέφονται με τη φυσική τους διατροφή (χορτάρι), έχουν κρέας πλουσιότερο σε Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, τα οποία είναι γνωστά για τις αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές τους και την καρδιαγγειακή τους προστασία. Επιπλέον, περιέχουν υψηλότερα επίπεδα Συζευγμένου Λινολεϊκού Οξέος (CLA), μια λιπαρή ουσία που έχει συσχετιστεί με τη μείωση του σωματικού λίπους και την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος. Είναι επίσης πλουσιότερο σε βιταμίνες, όπως η βιταμίνη Ε, και αντιοξειδωτικά, καθιστώντας το μια πιο θρεπτική επιλογή σε σύγκριση με το κρέας από ζώα που τρέφονται με σιτηρά και ζουν σε συνθήκες εντατικής εκτροφής. Αν και η ηθική είναι η πρωταρχική μου κινητήρια δύναμη, τα οφέλη για την υγεία ενισχύουν περαιτέρω την επιλογή μου.

 

Τώρα, υποθέτω ότι για τους πραγματικούς «πουρίστες» – τους ακραίους «locavores» που δίνουν απόλυτη προτεραιότητα στην τοπικότητα της τροφής – η Βόρεια Καλιφόρνια μπορεί να φαντάζει υπερβολικά μακριά. Ωστόσο, καθώς ζυγίζω τις δύο διαθέσιμες επιλογές μου – αφενός, βόειο κρέας από ζώα ελευθέρας βοσκής από τη Βόρεια Καλιφόρνια, και αφετέρου, κρέας από ζώα που τράφηκαν με καλαμπόκι και υπέστησαν κακομεταχείριση, αλλά προέρχονται από κοντινή απόσταση – η απόσταση μεταφοράς των τροφίμων (food miles) μοιάζει να είναι ένα ασήμαντο κριτήριο. Η ηθική μεταχείριση των ζώων και η ποιότητα ζωής τους υπερισχύουν κατά πολύ της γεωγραφικής απόστασης. Η επιλογή αυτή αντανακλά μια βαθύτερη αξία, όπου ο σεβασμός προς τη ζωή και το περιβάλλον είναι πιο σημαντικός από την αυστηρή προσκόλληση σε έναν μόνο κανόνα. Αυτή η προσέγγιση επιτρέπει μια πιο ρεαλιστική και βιώσιμη στρατηγική για την ηθική κατανάλωση τροφίμων σε έναν κόσμο όπου η ιδανική, απόλυτα τοπική και ηθική πηγή δεν είναι πάντα διαθέσιμη.


Εκτύπωση

clock icon cutlery icon flag icon folder icon instagram icon pinterest icon facebook icon print icon squares icon heart icon heart solid icon

μπιφτέκι από μοσχάρι ελευθέρας βοσκής

Κιμάς Μοσχαρίσιος από Ζώα Ελευθέρας Βοσκής Trader Joe’s



5 Αστέρια 4 Αστέρια 3 Αστέρια 2 Αστέρια 1 Αστέρι

Δεν υπάρχουν αξιολογήσεις


  • Συγγραφέας:
    alexandra
Εκτύπωση Συνταγής

Συστατικά

450 έως 570 γρ. (1 έως 1.25 λίβρες) μοσχαρίσιος κιμάς από ζώα ελευθέρας βοσκής
1/2 λευκό κρεμμύδι,
ψιλοκομμένο για να δώσει περίπου 1/2 φλιτζάνι
αλάτι kosher και φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
ψωμάκια για μπιφτέκια
μαρούλι, ντομάτες, κέτσαπ, τυρί, κ.λπ.,
αν επιθυμείτε


Οδηγίες

1. Απλώστε τον κιμά σε ένα μεγάλο μπολ, όπως φαίνεται στην παραπάνω φωτογραφία. Πασπαλίστε ομοιόμορφα με αλάτι kosher. Ρίξτε το ψιλοκομμένο κρεμμύδι από πάνω. Πλάστε σε μπιφτέκια, βάρους περίπου 140 έως 170 γραμμάρια (5 έως 6 ουγγιές) το καθένα. Βάλτε τα στο ψυγείο μέχρι να είναι έτοιμα για ψήσιμο.

2. Προθερμάνετε τη σχάρα σε υψηλή θερμοκρασία. Πασπαλίστε τα μπιφτέκια και από τις δύο πλευρές με αλάτι kosher και φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι, ανάλογα με τη γεύση σας.

3. Τοποθετήστε τα μπιφτέκια στη σχάρα. Σκεπάστε τη σχάρα και χαμηλώστε τη θερμοκρασία σε μέτρια. Κάθε σχάρα λειτουργεί διαφορετικά, κάθε κομμάτι κρέας είναι μοναδικό, και οι απόψεις για το τι θεωρείται σωστό ψήσιμο (ωμό, μέτριο, καλοψημένο) διαφέρουν. Εγώ τα έψησα για περίπου τρία λεπτά από κάθε πλευρά και έμεινα απόλυτα ικανοποιημένη με το ψήσιμό τους – ελαφρώς ροζ στο εσωτερικό και ακόμα πολύ ζουμερά. Έχω παραψήσει αυτά τα μπιφτέκια στο παρελθόν, ωστόσο, και διαπίστωσα ότι το κρέας είναι λιγότερο ανεκτικό στο υπερβολικό ψήσιμο σε σύγκριση με τον παραδοσιακό κιμά μπιφτεκιών. Γι’ αυτό, προσέξτε και απολαύστε!

Φτιάξατε αυτή τη συνταγή;

Κάντε tag την @alexandracooks στο Instagram και χρησιμοποιήστε το hashtag #alexandracooks